ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 73
Category Archives: Διάφορα
ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Η Μακεδονία, λόγω της ζωτικής και στρατηγικής σημασίας της στα Βαλκάνια και στο Βόρειο Αιγαίο, υπήρξε πάντα το μήλο της έριδας για όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι από την περίοδο των Ελληνοπερσικών πολέμων ο Ξέρξης φρόντισε να καταλάβει πρώτα τη Μακεδονία και κατόπιν προχώρησε προς νότο, αφού προηγουμένως είχε πάρει ως όμηρο το βασιλιά της Μακεδονίας, Αλέξανδρο τον Α΄.
Ο Αλέξανδρος με κίνδυνο της ζωής του γνωστοποίησε στους Έλληνες, την παραμονή της μάχης των Πλαταιών, το σχέδιο των Περσών φθάνοντας ο ίδιος με το άλογό του μέχρι τις γραμμές του Ελληνικού στρατού.
Πώς και γιατί φτάσαμε στη συνθήκη της Λωζάνης;
Αθήνα 15 Νοεμβρίου 1922. Οι έξι (1) έχουν εκτελεστεί στο Γουδή. Ο επαναστατικός επίτροπος συνταγματάρχης Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μπαίνει βιαστικός στην αίθουσα του άδειου πια στρατοδικείου. Καθώς μαζεύει τα χαρτιά του από το έδρανο, βρίσκει ένα ανώνυμο γράμμα. Το ανοίγει και έκπληκτος διαβάζει: “Εις την Θράκην άτιμε, εις την Θράκην δειλοί”
Με οργή κτυπά τη γροθιά του στο έδρανο απαντώντας: “Για τη Θράκη κάθαρμα, για τη Θράκη θρασύδειλοι”
Θα πρέπει να πούμε ότι ανεξάρτητα από τη νομιμότητα της απόφασης του δικαστηρίου που τους δίκασε, οι άνθρωποι αυτοί ως εκπρόσωποι μιας ολόκληρης παράταξης, ως αρχηγοί μιας μεγάλης μερίδας του Ελληνικού λαού φέρουν αποκλειστικά και ακέραια την ευθύνη για το μεγάλο εθνικό διχασμό, που δυστυχώς κατέληξε στην Μικρασιατική καταστροφή.
Εμμανουήλ Μανουσογιαννάκης (1790-1881)
Το 1853 στην Νίμπρο των Σφακίων ακούγονται ντουφεκιές στα σπίτια των Μανουσογιαννάκηδων. Τι συμβαίνει;
Γεννήθηκε ένα κοπέλι που το βάφτισαν Μανώλη. Ευχή όλων το κοπέλι τούτο να δει την Κρήτη ενωμένη με την Ελλάδα.
Μεγάλη η γενιά των Μανουσογιαννάκηδων. Γενάρχης της ο περίφημος Μανούσακας, συνεργάτης και συμπολεμιστής του Δασκαλογιάννη, ο οποίος το 1774 εκδικήθηκε το χαμό του ήρωα, με την περίφημη επίθεση στον πύργο του αιμοβόρου Τουρκοκρητικού Αληδάκη, στο Μπρόσνερο, όπου σκότωσε τον ίδιο και τους υπερασπιστές του πύργου.
Εγγονός του Μανούσακα ήταν Αναγνώστης Μανουσογιαννάκης (1790-1881) ο οποίος συμμετείχε στην προετοιμασία της επανάστασης του 1821 στην Κρήτη (ήταν Φιλικός) και πήρε μέρος σε πολλές μάχες.
ΠΩΣ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΕΝΕΤΟΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Το έτος 1195 ο αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής), Ισαάκιος Β’ Άγγελος, εκθρονίζεται από τον αδελφό του, που στέφεται αυτοκράτορας ως Αλέξιος Γ’. Ο Ισαάκιος τυφλώνεται και φυλακίζεται, μαζί με τον γιό του που λεγόταν κι αυτός Αλέξιος.
Εν τω μεταξύ στη Ρώμη ο πάπας Ιννοκέντιος Γ’ υποκινεί νέα σταυροφορία, την τέταρτη, η οποία έμελε να είναι μοιραία για την αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Οι κυριότεροι αρχηγοί της Σταυροφορίας ήταν ο μαρκήσιος Βονιφάτιος ο Μομφερατικός (Μομφεράτου), ο κόμης Βαλδουίνος της Φλάνδρας και ο δόγης της Βενετίας Ερρίκος Δάνδολος, ένας δαιμόνιος γέροντας που παρά την ηλικία του διατηρούσε πλήρως τις νοητικές του δυνάμεις.
Χατζή Μιχάλης Γιάνναρης
Κρήτη 1855. Η Τουρκική κατοχή απλώνει τη βαριά σκιά της στο νησί. Κι ας ξεσηκώθηκε το 1821 και ελευθερώθηκε. Οι Αγγλογάλλοι έδωσαν το νησί στους Τούρκους. Δεν θα ‘πρεπε ο “Ρωσόφιλος” Καποδίστριας να έχει και την Κρήτη στο κράτος του.
Μα τώρα μαίνεται ο Κριμαϊκός πόλεμος κι όλοι οι Κρητικοί ποθούν τη νίκη της Ρωσίας. Ο εχθρός του εχθρού είναι φίλος.
Από την άλλη μεριά οι Τουρκοκρήτες – που είναι εξωμότες Χριστιανοί – τρέμουν, φοβούνται το Μόσκοβο.
Ξέρουν ότι τα εγκλήματά τους κατά των Χριστιανών είναι τόσα που δεν πρόκειται να μείνουν στο νησί αν η Κρήτη ενωθεί με την Ελλάδα.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΜΙΛΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΤΣΩΝΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥΣ ΣΤΟ Α’ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (7/2/2016)
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΜΙΛΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΤΣΩΝΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥΣ ΣΤΟ Α’ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (7/2/2016)
ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ
Βρισκόμαστε σήμερα σ’ αυτόν τον Ιερό Ναό για να τιμήσουμε την μνήμη όλων των συμπατριωτών μας, που αγωνίστηκαν και ιδιαίτερα θυσιάστηκαν για τη Μακεδονία μας. Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή έχουν σκοπό να τονώσουν την ιστορική μνήμη, ιδιαίτερα των νέων, σε εποχή που η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση τείνει να μας μεταβάλλει σε έναν χυλό χωρίς ιδανικά και οράματα.
Επιτρέψτε μου μια πολύ σύντομη αναφορά στο ιστορικό πλαίσιο εκείνης της εποχής. Η Μακεδονία ήταν και είναι μια γεωγραφική ενότητα. Επί Οθωμανικής κυριαρχίας δεν ήταν καν επίσημη διοικητική μονάδα. Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της ήταν Έλληνες. Υπήρχαν βέβαια και Βούλγαροι, Σέρβοι, Εβραίοι, Αρμένηδες και Τούρκοι μουσουλμάνοι, πολλοί από τους οποίους ήταν είτε Έλληνες, είτε Εβραίοι εξισλαμισμένοι. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το κύριο στοιχείο του προσδιορισμού των Ελλήνων ως έθνους ήταν το θρησκευτικό. Όσοι δηλαδή ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι και αναγνώριζαν ως πνευματική αρχή το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ήταν και Έλληνες – Ρωμιοί, ανεξάρτητα από τη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή ομιλία.
Ένωση της Κρήτης
ΚΡΗΤΗ, Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
Η ομιλία του Γεώργιου Καρτσώνη στην εκδήλωση μας στις 12-12-2010 για την Ένωση της Κρήτης
Συγκεντρωθήκαμε απόψε εδώ για να γιορτάσουμε την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και να τιμήσουμε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για να παραμείνει το νησί ελληνικό.
Όμως εμείς, τα Μέλη της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», νοιώθουμε και μια ξεχωριστή υπερηφάνεια και συγκίνηση γιατί το Σωματείο μας υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του νησιού και του ελεύθερου, μικρού τότε, ελληνικού κράτους.
Οι Κρητικοί έβλεπαν πάντα το νησί τους ενταγμένο μέσα στον ευρύτερο ελληνισμό. Θεωρούσαν ότι ήταν το πιο ζωντανό τμήμα του ελληνικού έθνους και γι’ αυτό υπήρχε πάντα άμεσο ενδιαφέρον για την πορεία του.
ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ 1912 – 1914
Η Ήπειρος (άπειρος χώρα) ως γεωγραφική περιοχή ορίζεται προς Βορά από τον ποταμό Γενούσο (Σκούμπη), προς Νότο από τον Αμβρακικό τον κόλπο, προς Ανατολάς από την οροσειρά της Πίνδου και προς Δυσμάς από το Ιόνιο και την Αδριατική.
Οι κάτοικοί της ακολούθησαν την ιστορική πορεία του υπόλοιπου Ελληνισμού και είχαν ελληνική συνείδηση. Το ίδιο βέβαια συνέβαινε και με τους κατοίκους των βορειότερων περιοχών (δηλαδή της Αλβανίας). Έλληνας και χριστιανός ήταν ο Γεώργιος Καστριώτης. (Οι Τούρκοι τον αποκάλεσαν Σκεντέρμπεη). Να τονίσουμε ότι, όπως υποστήριζε πολλές φορές και ο Ελ. Βενιζέλος, το κύριο στοιχείο για τον προσδιορισμό της εθνικότητας είναι η συνείδηση. Έτσι, οι κάτοικοι της Ηπείρου ήταν Ελληνόφωνοι, Αλβανόφωνοι, Βλαχόφωνοι και Σλαβόφωνοι, αλλά με συνείδηση Ρωμαίικη – Ελληνική.